Bebeklerde beyincik gelişmemesi, son yıllarda teknolojinin de ilerlemesi ile insan beyniyle alakalı çok şaşırtıcı bilgiler ortaya çıkmaya başlamıştır. Önceden beynin gelişiminin genetik olduğu dışarıdan herhangi bir müdahale ile gelişemeyeceği düşünülürdü. Ancak son zamanlarda bilim adamlarının da araştırmaları sonucunda çevre faktörlerinin de beyin gelişimini olumlu veya olumsuz şekilde etkilediği ortaya çıkmıştır. Beyincik beynin alt ve arka kısmında iki yanı şişkin ortasında bir çıkıntı olan yapıdır. Serebellum (Beyincik) beynin hareket ve dengesinin yanı sıra dil, müzik veya resim yeteneği, dikkat, korku ve zevk gibi duygusal tepkilerle ilgili zihinsel süreçlerde rol oynayan bir bölümdür. Sallanma, dönme vb. Hareketler beynin bu bölümünde gerçekleştirilir. Şöyle ki bebekler rahimde takla atabilecek şekilde hareket ederken serebellumları çalıştırıyor demektir. Bebeği sık sık taşıyarak dolaştırmamız beyinciğin doğduktan sonra da dış dünyadan uyarım alması sağlanmalıdır. Böylelikle bebek sağa, sola hareket ettirmek iç kulağın etkinleşmesine yardımcı olur. Salıncakta sallanması, kendi halinde dönmesi vb. Hareketler de gelişime katkısı vardır.

Yüzlerce yıldır bebeklerin beyin gelişimlerini izleyerek bozuklukları belirlemek amacıyla bebeklerin kafa çevrelere mezura ile ölçülmekteydi. Ancak bebeklerin kafa şekilleri farklı olması nedeniyle tam ve eksiksiz bir sonuç elde edilemiyordu. Yapılan araştırmalara göre bebeklerin en hızlı beyin gelişimi ilk 90 günde meydana gelmektedir. Erkek bebeklerin kız bebeklere oranla daha hızlı beyin gelişimi olduğu belirlenmiştir. Dolayısıyla beyinciğin herhangi bir nedenle zarar görmesi vücudu kötü etkilemektedir. Sağ tarafta oluşan hasar sağ tarafı, sol tarafta oluşan hasar ise sol tarafı etkiler. Beyincik vücudun denge merkezi olduğu için beyinciği hasta olan bir kişi ayakta zor durur, birbiri ardına tekrar eden hareketleri yapamaz. Beyincik hastalıklarının tedavisi, sebeplerine göre yapılmaktadır.